sevdim ama yaranamadım
aslında bu biraz yok oluşun bir habercisi olarak kabul ediyorum onunla ilk defa buluşmamızda neler hissettiğim konusunda açıklama yapılsa kelimeler yetmez ama ne yazıkki şimdi ne kelimeler ne de duygular yeter çünkü ayrılmıştık nedeni ise bir hiç uğruna yapmış olduğum yanlışlıklardı ben benim sewgim ölümsüzdü unutmak için her şeyi denedim ama olmadı önceleri o nazik tavrı beni nekadar mutlu ediyordu beim namusumda yaaa yapmış olduğu dürüstlüğe karşı bir engel koymak istediler onuda başardılar ama kızmıyorum eğerki birine sevdiğini ıspatlayıpta karşı taraf hala buna inanmıyorsa bu bence yersiz dir leyla ile mecnundan farkımız yoktu her telefon çaldında ne yapacağımı bilmiyordum kendisi zaten benden yaşça küçük olmasına rağmen beni okadar doğruluğa ve dürüstlüğe itiyordu ki anlatamam dedimya birinin değerini kaybettikten sonra anlarsın ya banada o oldu bazen konuşuyoruzda ağlamak geliyor içimden ama nafile keşke diyorum keşke bir benimle konuşsada şu içimdeki yangını bir söndürebilsem gerçi bu biraz aşk mektubun ötesinde olduy ama ne bileyim işte dertlendik ve içimdekilerini anlatmak istedim şuanda bile napıyor onu merak ediyorum beni hiç bir zaman dinlemeyeceğinide biliyorum olsun yinede umarım kendisi iyidir nereden çıktı diyede bazen kendime kızıyorum ölümsüz bir sevgi idi bu bana bazen telefonda anlatırdı sen nesin diye ben ise anlatamıyordum çünkü beynim ona odaklanmıştı üf yaaaaaaa yine dertlendik galiba neyse fazla mektup içeriğinde olmadı ama okursanız sewinirim