nasip değilmiş
onu ilk 7 yıl önce bir sonbahar günü belediye otobüsünde görmüştüm.aynı mahallede oturuyo aynı okulda okuyoduk.içim onu her görüşümde cız ediyo fakat tavrı hareketleri hepona yanaşmamı engelliyodu.çünkü ben çok oturaklı o ise çapkın biriydi.ama ne onun çapkınlığı nede benim kendimi engellemelerim ona sırılsıklam aşık olmamı engellememişti. tam 3 yıl sadece onu düşünerek kendi kendimehayal kurarak geçirdim ve sonundayaptım ona açıldım.rededildim. ama aşkımbitmemiş daha da büyümüştü.üniversiteye gittim o yıl. ama aklımda hep o vardı kimseyi hayatımasokmuyo birgün onunla olacağıma okadar çok inanıyordum ki resmen onunla yaşıyordum.ama arkadaşlarımın sayesinde bu inadımı yenmiş bana aşık olan bi erkekle çıkmaya karar vermiştim.onu sevmeye başladım ama diğerini hiç unutamıyodum. sonunda okul bitti döndüğümde ilk aşkım askere gitmişti.bende beraber olduğum erkekle evlenme kararı almıştım.sözlenmeye karar verdik. o gün karşıma ilk aşkım çıktı tam 2 yıl aradan sonra ilk defa. kalbim zıplıyo kendime hakim olamıyordum.anladım ki ben onu unutamayacağım.sözlendim.ama hala aklımda o vardı.bir gece rüyamda onu gördüm beni yanına çağırıyodu. herşeyi göze aldım ve çalıştığı dükkana gittim benden çok hoşlandığını fakat artık herşeyin çok geç olduğunu söylüyodu.içimden çığlıklar atmak isyan etmek geliodu. artık evleniyodum evet çok az kalmıştı artık bu şehirden gidiyordum.aslında evleneceğim erkek mükemmel bi insandı ve beni çok seviyodu hatta bende onu seviyodum ama ilk aşkımı unutamıyordum. her fırsaat çeşitli bahanelerle ilk aşkımın çalıştığı dükkana gidiyo onu görmek için elimden geleni yapıyordum. sonunda evlendim 4 aydır evliyim kocamı çok seviyorum ama ilk aşkımasadece birkez sarılabilmek onunla 24 saat geçirebilmek için neleri feda etmezdim. beni suçlamayın elimde değil çok uğraştım ama unutamıyorum. ..nasip değilmiş başka söze gerek yok