Padişah bir gün tebdil-kıyafet çıkmış sarayından,dolaşıyormuş.Bir kulübeye uğramış yolu üstünde.Orada o beş yaşlarında bir kız oturmuş,gergef işliyormuş.Kız,padişaha buyur etmiş.Vezir de berabermiş.Padişahla kız konuşmaya başlamışlar.Vezir de dinlermiş :
Kızım,baban nerde?
Azı çok etmeye gitti.
Annen nerde?
Biri iki etmeye gitti.
Eviniz pek güzel ama bacası eğri.
Bacası eğri ama dumanı doğru çıkar.
Bir kaz yollasam yolar mısın?
İnce tüylerine kadar…
Padişah, Allahaısmarladık demiş,ayrılmış.Saraya vardıklarında vezirine :
Kulübedeki kızla konuştuklarımızın manasını verirsen verirsin,yoksa başını cellat alacak, demiş.Vezir de aptalın biriymiş,nerden bilecek :
Aman padişahım,bana üç gün izin ver,diye yalvarmış.Bir gün düşünmüş,iki gün düşünmüş,işin içinden çıkamayacağını kestirince doğru kıza gitmiş :
Geçen gün padişahla konuştuğunuz sözlerin manasını bilmezsem başım uçacak.Aman kızım,bana söyle şunları.
Anlatırım ama her biri için yüz altın isterim,demiş kız.Vezir parayı vermiş.Kız da bir bir anlatmış :
Babam çiftçi,azı çok etmeye gitti dememin manası;bir ekecek,on,yirmi alacak… Annem ebe;doğuma çağırmışlardı o gün,biri iki yapmaya gitti dedim.
Padişah bacanız eğri deyince dumanı doğru çıkar dedin;o ne demek?
Benim gözüm şaşı olduğu için padişah böyle söyledi,ben de dumanı doğru çıkar diye karşılık verdim.Yani,iyi görürüm demek istedim.
Peki,padişah bir de kaz yollasam yolar mısın?diye sordu,sen hay hay dedin.
Bunun üzerine kız gülmüş :
İşte padişah bana seni yolladı,güzelce yoldum ya,demiş.