futbolcu olmak istiyordum
Adım Ali, lise 1e giderken on altı yaşındaydım. O yıl okulu bıraktıktan sonra ne yapacağımı bilmiyordum. Kendimi eve kapatmıştım. Geceleri sigara üstüne sigara içer, gündüzleri akşama kadar uyurdum.
Daha sonra bir, iki yerde çalışmaya başladım, olmadı. Bir gün dedem kalp krizi geçirdi ve bir hafta boyunca yanında refakatçi olarak bekledim. Dedem hastaneden çıktıktan üç gün sonra bir iş daha buldum, bulduğum iş, internet cafede çalışmaktı. Burada uzun süre çalıştım ve buraya gelen Ş.Urfaspor ve Belediyesporlu futbolcuları gördüm. Ne güzel hayatları vardı. Onlara özendim. Bunun üzerine ben de futbolcu olmaya karar verdim. Ne yapayım, ne edeyim derken, Ş.Urfada açılan Fenerbahçe Futbol Okuluna kayıt yaptırdım. Orada kendimi geliştirdim. Sağ açıkta oynuyordum ama hoca beni stoper, defansın sağında ve orta sahada oynatıyordu. Maçlarda on beş tane gol de atmıştım. Tam her şey tamam az bir şey kaldı derken, hoca, okulu kapatıyoruz, dedi.
Altı ay sonra mevsimlik futbol okulu macerası bitmişti. Yapacak bir şey yoktu. Daha sonra en azından amatöre gideyim dedim. Ş.Urfasporun alt yapısına gittim, yaşın büyük dediler. Ş.Urfa Belediyespora gittim, krampon götürmemişim diye beni denemediler bile. Sonra D.S.İ Sporla idmanlara çıkmaya başladım. Yarım sezon orada geçti. Sezon bitince hoca, önümüzdeki sezon baştan itibaren başlarsın, dedi. Sezon tekrar başladığında bir hafta boyunca antrenmanlara gittim. Bizi çalıştıran yardımcı antrenör değişmişti ve bu takımda oynayamayacağımı söyledi. Genç takım kuruluyor, orada oynarsın, dedi. Tabii genç takım için de yaşım büyüktü ve her şey için teşekkür edip arkama bakmadan çıktım. Daha sonra 2. Amatör Ligde bir, iki takımla konuştum ama gitmedim ve futboldan bana ekmek yok diyerek o defteri kapatmak zorunda kaldım. Çok ağladım ama ağlamakla elden bir şey gelmedi ve şimdi internet cafede çalışıyorum. Birkaç ay sonra askere gideceğim, gelince de Allah büyüktür.