Meczubun Nasibi
Bir köşede yalnız başına yaşayan bir meczup vardı. Şöhretli biri meczubun yanına gidip der ki;
– Sende liyakat görüyüorum ben. Bütün duygularını bir tek yere bağlamış, orada toplamışsın. Kalbin perişan, aklın dağınık değil.
Meczup:
-Ben nasıl dediğin mevki de olayım ki! Beni büütn gün sinekler rahatsız eder geceleri de pireler uyutmaz. Nemrud’un burnuna küçücük bir sivrisinek girmiş, o sersemin beynini doldurmuştu. Bil mem ki ben de zamanın Nemrud’u muyum ki Sevgiliden nasibim yalnız sinek ve pire, der.